PROBLEMY OCHRONY UPRAW ROLNICZYCH PRZED SZKODNIKAMI GLEBOWYMI W BIAlORUSI

摘要

Szkodniki wystepujace w glebie tworza szczególna grupe fitofagów, która charakteryzuje sie wieloma bioekologicznymi cechami: posiada stosunkowo stabilna dynamike populacji, jest trudno dostepna dla róznych zabiegów ochrony roslin; srodowisko, w którym przebywaj a jest naturalna bariera, chroniaca j e przed infekcjami i kontaktem z truciznami. Wszystko to utrudnia ich zwalczanie (Czulkina i Toropova 1997; Drozda 2003). Szkodniki te powoduj a wiedniecie lisci i zahamowanie wzrostu roslin co doprowadza do zmniejszenia ich biomasy (Szapiro i wsp. 1986; Purenok 2004a). Chemiczna ochrona roslin przed tymi szkodnikami opiera sie na zastosowaniu przedsiewnego zaprawiania nasion oraz wniesieniu insektycydów do gleby i zatrutych przynet (Camprag 1997;Volgarev 2005). Zaprawianie nasion insektycydami nalezy do najbardziej skutecznych sposobów ochrony ekonomicznie uzasadnionych i ekologicznie bezpiecznych (Purenok 2004b; Tribel i Getman 2004). W celu zmniejszenia zuzycia srodków i zwiekszenia ich skutecznosci stosuje sie wprowadzenie insektycydów wraz z siewem nasion (Petrova 1987). zeby uniknac pojawienia sie odpornosci owadów na insektycydy stosuje sie srodki o róznym mechanizmie dzialania lub ich kombinacje (Suchoruczenko 2005).