NARRACJE I STRATEGIE ARGUMENTACYJNE W DYSKURSIE IV RP JAKO NARZĘDZIA WYZNACZANIA GRANIC WSPÓLNOT W POLSKIM SPOŁECZEŃSTWIE

摘要

Zmiana władzy w Polsce po wyborach 2015 roku jest przedstawiana przez zwycięski obóz — i związane z nim media — jako wygrana reprezentantów „zwykłych Polek i Polaków", dotychczas wykluczonych z podziału potransfor-macyjnych korzyści, a także jako porażka starych elit („elit III RP"), które swoje pozycje uzyskały za sprawą sposobu, w jaki dokonała się zmiana transformacyjna. W tym samym czasie w dyskursie publicznym upowszechniła się teza o wewnętrznym podziale społeczeństwa polskiego na zantagonizowane grupy, z których jedna wspiera obóz „dobrej zmiany", a druga próbuje się mu przeciwstawić. I choć to stwierdzenie znacząco upraszcza logikę podziałów w polskim społeczeństwie, to ma zasadniczy wpływ na sposób kształtowania się różnego rodzaju dyskursów odpowiedzialnych za formowanie się pęknięć w społeczeństwie, w tym dyskursu IV RP.